De Nederlandse overheid laat met name Shell nu al tientallen jaren gas uit de ondergrond van Groningen halen. Daar profiteert geheel Nederland – in met name het Westen – al lange tijd enorm van. Jaren lang wordt door de opdrachtgever (de Staat o.l.v. het ministerie van EZ) en de exploitant (NAM) getracht om de gevolgen van de gaswinning te verdoezelen en te bagataliseren. Wanneer dit na de beving van Huizinge in 2012 niet meer lukt, wordt de strategie van de Staat en NAM die van Het Uitstel en specifieke Focus.
Uitstel om de gasproductie significant naar beneden te brengen. Om dit uitstel te bewerkstelligen wordt er steeds weer opdracht gegeven om onderzoek te doen. Dit gebeurt vaak door aan EZ of de NAM gelieerde instellingen.
Naast eindeloos onderzoeken, zorgt de Staat met opzet voor een sterke focus op de gevolgkant van het gasdebacle: op schade en versterken. En ondertussenblijft het oncontroleerbaarheid hoeveel gas er daadwerkelijk moet worden gewonnen voor de ‘leveringszekerheid’.
De Staat richt talloze instanties op om regionale politici, maatschappelijke organisatie en bewoners continu te focussen op negatieve gevolgkanten van de gaswinning. Alsof daar de uiteindelijke oplossing van onze ellende ligt… Thema’s als schade, versterken en compensatie worden in discutabele regelingen tot constante discussieonderwerpen gemaakt. Hierin duikt steeds de onduidelijke rol van de Staat en de NAM weer op.
Door de ‘gijzeling’ van deze regio op de thema’s aan de gevolgkant, laat de echte oplossing op zich wachten. Den Haag’s strategie van Uitstel en Focus – werkt! Terwijl getracht wordt om de kosten aan de gevolgkant zo laag mogelijk te houden, gebeurt er aan de oorzaakkant… Tja, wat eigenlijk?
Uit de Groninger bodem wordt nog steeds veel gas gehaald. Onze provincie blijft zo nog steeds Den Haag’s modern wingewest…En gas is geld: easy money… Rutte’s ‘pin-gewest’.
Derwin Schorren
Vicevoorzitter GBB