Peter Spijkerman, directeur NCG:
Eind 2018 begint Peter Spijkerman als nieuwe directeur van de NCG (Nationaal Coördinator Groningen): “Een enorme uitdagende functie staat mij te wachten. Die uitdaging zit vooral in het werken voor twaalf verschillende opdrachtgevers, die verschillende belangen hebben maar uiteindelijk ook één zelfde belang.”
Eind 2019 neemt de NCG de taken over van het Centrum Veilig Wonen (CVW). Vanaf 2020 is de NCG verantwoordelijk voor zowel het aansturen als het uitvoeren van de versterkingsoperatie. We zetten een aantal uitspraken van de NCG in de media op een rij om te zien hoe met die verantwoordelijkheid en met het opdrachtgeverschap wordt omgegaan. **
2019
Juni 2019: De scepsis in Groningen is groot, maar Spijkerman laat weten er vertrouwen in te hebben:“Ik heb nu écht de positie en de mogelijkheden dat ik er een goed gevoel over heb. Misschien komt dat naïef over, maar ik geloof er wel in.”
Maar ja, iedere handeling moet wel juridisch worden dichtgetimmerd. Spijkerman verzucht: “Laten we doen in plaats van lullen.”
Oktober 2019: Het tempo stokt: “Ik zie wat er achter de schermen gebeurt en dan zeg ik: we komen echt wel op stoom.” Voor bewoners die een jaar lang in onzekerheid hebben gezeten of hun huis nu wel of niet versterkt gaat worden voelt dat helemaal niet zo. Als voor een aantal van hen die zekerheid er eindelijk komt, wordt Spijkerman gevraagd of hij excuses gaat aanbieden aan die bewoners. “Als de bewoner daar behoefte aan heeft. Kijk, ik doe mijn werk en houd mij aan afspraken, dus volgens mij is het niet aan mij om excuses aan te bieden.”
2020
En zo wordt het 2020. “We zijn hier bezig met een inhaalslag en we zijn op dit moment niet ontevreden.” Er zijn in het eerste kwartaal 11(!) huizen versterkt en opgeleverd. De zorgen zijn groot. De inspecteur van het Staatstoezicht op de Mijnen (SodM), Theodor Kockelkoren, pleit per direct voor een crisisaanpak, anders duurt de versterkingsoperatie nog minstens twintig jaar. Eind 2020 wordt het Bouwakkoord ondertekend. Dat moet voor de broodnodige versnelling gaan zorgen. Spijkerman is blij dat het nu ‘echt’ zover is. Over de aantallen is hij nog niet tevreden. “Dat mogen we ook niet, maar volgend jaar moet het gebeuren.” En hij reageert op de reactie dat die boodschap al zo vaak is verkondigd: “Maar van mij nog nooit.” Vanaf nu dus wel.
Over de jaarcijfers van 2020 zegt Spijkerman: “Op basis van de resultaten trekken we de conclusie dat we het versterkingstraject nu op de rit krijgen. We realiseren ons dat het voor de bewoners in het aardbevingsgebied lang niet snel genoeg gaat. En dat we enorm ons best moeten blijven doen om iedereen zo snel mogelijk in een veilig huis te laten wonen. De resultaten geven ons echter ook vertrouwen in de toekomst.”
2021
Halverwege 2021 stagneert de voortgang opnieuw. Weer blijft de NCG hoopvol onder verwijzing naar de zoveelste nieuwe methodiek (de ‘typologieaanpak’) die moet zorgen voor de zo gewenste versnelling. “Of we de doelstelling halen of moeten bijstellen is niet duidelijk. Wel duidelijk is dat we ons maximaal inzetten om zoveel mogelijk trajecten af te ronden dit jaar.” Op dit moment is 92%(!) van het totaal aantal te versterken huizen nog niet gerealiseerd…
Alles bij elkaar tekent zich een bekend patroon af.
- Er wordt belofte na belofte gedaan – ‘we komen op stoom’, een ‘nieuwe methodiek’, ‘volgend jaar’. Belofte na belofte wordt gebroken. Dodelijk voor het vertrouwen in overheid en instanties.
- Een excuus wordt nooit gemaakt. Wel is er altijd een volgende belofte, die weer niet
gehaald gaat worden. - De opdrachtgevers blijven doodstil. Er is geen gemeente- of provinciebestuur dat met
de vuist op tafel slaat. Er is geen enkele sanctie. Provinciale Staten en gemeenteraden laten het gebeuren.
Zo wachten we op de volgende belofte. Of zou er een opdrachtgever zijn die nu eens wel…?
** Citaten zijn afkomstig uit berichten van het Dagblad van het Noorden en RTV Noord.
We hebben de NCG een drietal vragen voorgelegd.
Vraag 1: Aan wie is de NCG verantwoording verschuldigd?
Antwoord: Het ministerie van BZK. Namens de minister van BZK heeft NCG een ruim mandaat om zelfstandig op te treden bij het uitvoeren van zijn opdracht.
Vraag 2: Wie zijn de opdrachtgevers van de NCG?
Antwoord: Het ministerie van BZK en de zes aardbevingsgemeenten.
Vraag 3: Als afspraken niet worden nagekomen en/of planningen niet worden gehaald: welke
sanctie staat daarop? Is er door een opdrachtgever ooit een sanctie toegepast?
Antwoord: Het is aan het ministerie om te beoordelen of het rechtvaardig en zinvol is om sancties toe te passen bij het niet behalen van planningen/nakomen van afspraken. Sinds het bestaan van NCG als uitvoeringsorganisatie (1 januari 2020) is dit nog niet voorgekomen.
Dit artikel verscheen eerder in de 18e GBB-krant.