“Je laat mensen niet verzuipen”

Yvonne Morselt, nieuw bestuurslid GBB:

Yvonne Morselt maakt een gemotiveerde, gedreven indruk. Is soms scherp in haar woordkeus en windt zich af en toe op over het onrecht dat de Groningers is aangedaan en nog steeds wordt aangedaan. Een strijdbaar mens. Ze weet waarover ze het heeft, want zelf heeft ze jaren strijd geleverd met de NAM en diverse instanties over de schade die haar woning en tevens bedrijfspand in Ten Boer door aardbevingen heeft opgelopen. “We hebben met elkaar een krankzinnige bureaucratie opgetuigd. Dat werkt van geen kant.” Als ik haar eind september 2021 spreek in haar woning in de wijk De Wijert aan de zuidrand van de stad Groningen, waar ze inmiddels met haar man vijf jaar woont, heeft ze zich kandidaat gesteld voor het bestuur van de Groninger Bodem Beweging. Tijdens de Algemene Ledenvergadering op 20 oktober is Yvonne met algemene stemmen verkozen tot bestuurslid.

Yvonne Morselt kijkt er naar uit om voor de Groninger Bodem Beweging (GBB) aan de slag te gaan.

“Ik heb me vanaf het begin bij deze club betrokken gevoeld. Heb ook al eens een tijd meegepraat in de Klankbordgroep, een groep mensen die namens de leden van de GBB het bestuur voedt. Het is belangrijk dat de belangen van de gedupeerde Groningers door een organisatie als de GBB behartigd worden. Samen sta je sterker dan wanneer je alleen de strijd aangaat, ook al hebben sommigen soms het gevoel dat ze alleen ook wel wat kunnen bereiken. Dat je individueel soms verder komt dan met z’n allen. Dat komt, omdat de NAM en de overheid soms mensen tegen elkaar uitgespeeld hebben. Dat was een bewuste tactiek. “Accepteer dit maar, want anders heb je voorlopig niets.” Zoiets. Er zijn wiggen gedreven tussen mensen en in dorpen. Dat gebeurt nog steeds. Dorpssamenlevingen raken ontwricht. De sociale samenhang staat onder druk. Waarom de één wel een maximale schadevergoeding krijgt en de ander niet is soms volstrekt onduidelijk. Er ontstaat daardoor veel wantrouwen. Taxateurs beoordelen vergelijkbare gevallen totaal verschillend. Ze krijgen instructies mee. Zijn niet onafhankelijk. Er zijn nog steeds veel ernstig gedupeerden die al jarenlang geen enkel perspectief hebben.”  

De achtergrond van Yvonne Morselt doet vermoeden dat ze op haar plaats is binnen het bestuur van de GBB. Ze heeft gewerkt als toezichthouder en in diverse managementfuncties in de zorg en binnen het private bedrijfsleven. Ook was ze werkzaam bij de provincie Groningen en lid van het algemeen bestuur van het waterschap Noorderzijlvest. Aan deze laatste functie kwam een eind toen ze door haar verhuizing naar Groningen niet meer binnen het gebied woonde dat valt onder de bestuurlijke verantwoordelijkheid van Noorderzijlvest. Yvonne:

“Ik heb tegenwoordig de ruimte in m’n hoofd om me in te zetten voor de GBB. Ruimte voor een ander perspectief. Ik zit niet meer gevangen in dat pand in Ten Boer, waar we langdurig strijd hebben moeten leveren om een fatsoenlijke schadevergoeding te krijgen. Dat vreet energie. Door zoiets raak je uitgeput. Veel Groningers zullen dat herkennen. Ik ben nu heel erg gemotiveerd om binnen de GBB een zinvolle bijdrage te leveren aan de strijd die veel gedupeerden nog steeds moeten voeren. Ik wil me voor anderen inzetten. Je laat mensen niet verzuipen.” 

Het nieuwe bestuurslid heeft veel waardering voor de activiteiten van deze organisatie.

“Die paginagrote advertentie die onlangs in enkele landelijke kranten stond (en in deze krant op pagina 9 staat) was een uitstekend initiatief. Daarin werd helder uit de doeken gedaan waar de Bodembeweging voor staat en wat er allemaal mis is met de schadeafhandeling en de versterkingsoperatie. Informatie is erg belangrijk. Daardoor kun je zo veel mogelijk mensen mobiliseren. De GBB heeft de Groninger problematiek onder de aandacht gebracht van de landelijke politiek. Opkomen voor gezamenlijke belangen is in de plaats gekomen van persoonlijke belangenbehartiging. Dat vind ik erg belangrijk. Ook de samenwerking met andere organisaties als Stut en Steun en het Gasberaad zijn erg belangrijk. Veel contacten, een goed netwerk, maximale invloed, daar gaat het om. Mensen zijn murw gemaakt, maar er is nog zoveel te doen. Daar wil ik mijn bijdrage aan leveren.” 

Op mijn vraag wat haar in de Groninger kwestie vooral zorgen baart reageert Yvonne Morselt met de opmerking dat steeds meer mensen zich niet meer vertegenwoordigd voelen door de politiek.

“Het zijn individuele Kamerleden die zich betrokken tonen. Ze krijgen onvoldoende steun van de partijen die ze vertegenwoordigen. Ik erger me mateloos aan Groninger bestuurders die alles doen om de relatie met ‘Den Haag’ goed te houden, terwijl daar geen enkele reden voor is. Men is vooral gefocust op economische ontwikkeling, op infrastructuur en dat soort zaken. Ze hebben het over het gebied, maar zouden zich in de eerste plaats moeten richten op de mensen die in het gebied wonen. Die komen nu op de tweede plaats.” Yvonne Morselt heeft ook veel moeite met organisaties als de NCG en het IMG. “Die functioneren niet. Dat zijn extreem bureaucratische organisaties, die onder normale omstandigheden al niet zouden werken en zeker niet in rampsituaties. We hadden een rampenstructuur moeten optuigen, maar er zijn alleen maar ambtelijke molens opgericht. Er is veel juridische haarkloverij, waar niemand beter van wordt. Er wordt teveel gepraat over allerlei problemen. Al die tijd dat er gepraat wordt kan er niet gewerkt worden aan oplossingen. Ik ben praktisch ingesteld. Er wordt het onmogelijke van mensen gevraagd” 

 

Dit artikel verscheen eerder in de 18e GBB-krant.