‘Kralen en spiegeltjes’
Er zijn inwoners, die zeggen dat de NAM een propagandacampagne voert om de bevolking te enthousiasmeren voor het in ontvangst nemen van iets, dat in vroegere tijden de kolonialen ook wilden bereiken middels het uitdelen van kralen en spiegeltjes. Imago verbetering en de inwoners toegeeflijker maken vanwege de ‘cadeautjes’. Hoewel er wel een groot verschil is. Men mag als inwoners nu zelfs meedenken hoe de kralen en spiegeltjes opgehangen moeten worden en ook welke kralen en spiegeltjes men zou willen hebben. Veel dank daarvoor. Natuurlijk wel passend binnen het daarvoor beschikbaar gestelde budget voortkomend uit de winst gemaakt in het gekoloniseerde gebied. En alleen na instemming NAM.
Aflaat
Anderen zeggen dat het hier feitelijk gaat om een aflaat van de NAM oftewel het willen afkopen van schuld middels het schenken van geld aan de (kerk) gemeenschap. Het mooie hiervan is, dat je als aflaatkoper zelf bepaalt hoe hoog het bedrag is wat je wilt besteden aan de aflaat. En dat de gemeenschap in dankbaarheid dat mag aanvaarden.
(Foto Schokkend Groningen)
Opium voor het volk?
Weer anderen zeggen, dat het hier feitelijk gaat om opium voor het volk. Je verstrekt ‘leefbaarheidsgelden’ om het sederende en murw makende effect van opium te bereiken. En is de bevolking eenmaal verslaafd, dan kost het steeds minder om hen de afhankelijkheid van de opium goed te laten voelen. En als verstrekker van de opium voelt de bevolking ook nog eens goed wie het hier financieel grotendeels voor het zeggen heeft. Ook nooit verkeerd om de verhoudingen goed duidelijk te maken!
Intrinsieke motivatie NAM?
Een andere mogelijkheid is natuurlijk, dat de NAM een intrinsieke motivatie heeft om dit gebied leefbaar te houden. Maar hoe dan te plaatsen, dat de NAM van de ‘leefbaarheidsgelden’ een 5 miljoen gaat gebruiken voor ‘herbestemming erfgoed’. Dat is nogal ironisch of eigenlijk is cynisch een betere kwalificatie. Het erfgoed had namelijk al een bestemming. Mensen leefden erin. Maar de NAM heeft de panden onleefbaar gemaakt en dezelfde NAM besluit nu om ‘leefbaarheidsgelden’ te gebruiken om deze panden een herbestemming te geven gericht op leefbaarheid. En de Groninger bevolking moet daarvoor ook nog dankbaar zijn?
Als de NAM daadwerkelijk intrinsiek gemotiveerd is om dit gebied nu en in de toekomst leefbaar te houden, waarom dan de gaswinning hier niet gestopt om invulling te geven aan die intrinsieke motivatie? En als stoppen nog een stap te ver is, dan tenminste terug naar minder dan 12 miljard kuub per jaar.
Dat zou daadwerkelijk een geloofwaardige en nuttige bijdrage zijn aan de leefbaarheid in dit gebied. Voor nu en voor de toekomst!