Derwin Schorren uit Stitswerd schreef namens zijn dochter een brief vanuit de toekomst. Over wat er mis ging en uiteindelijk toch goed kwam in Groningen.
Vandaag (1 maart 2018) werd deze lezersbrief gepubliceerd in het Dagblad van het Noorden. Voor wie de krant niet gelezen heeft, staat hieronder de tekst.
Stitswerd, 31 maart 2050
Hoi pappa,
Fijn dat jij en mam eergisteren samen met Nanke en alle aanhang en kids op mijn verjaardag waren. Ik word volgend jaar al weer 50..!
Dank zij jouw verhalen werd ik weer mijn pubertijd ingetrokken. Ik was zo’n 16 jaar toen jij al een tijd bezig was om die aardbevingen in Groningen te stoppen. Wat een ontzettend idiote en vernederende tijd moet dat voor jou en alle Groningers zijn geweest! Ik herinner mij nog een enorme fakkeloptocht in stad Groningen. En jij had toen nog haar. Ik herinner me ook nog de latere bezetting van de NAM-locaties in het hele land en de totale ontregeling van het verkeer in de Randstad door gezamenlijke acties van Groninger boeren, burgers en buitenlui. Zo’n massale opstand van een bepaald landsdeel kende haar gelijke niet in de geschiedenis. Indrukwekkend! Achteraf was dat het ultieme moment waarop de oneigenlijke macht van de Staat en de Shell voorgoed getemd werd.
Midden Friesland
Ik word 50 en jij was in deze tijd al 50 plus. De tijd vliegt. Maar het jaar 2030 staat me nog helder op het netvlies. Ik was net bevallen van mijn eerste kind en ik verhuisde, na een poos in het buitenland te hebben vertoeft, weer naar Midden Friesland. Best handig trouwens dat ze de provincie Groningen in 2025 om hebben gedoopt tot Midden Friesland… Maar toch jammer dat de naamsverandering door de gasperikelen en het daardoor verkregen slechte imago nodig was. Maar zoals nu blijkt is het ook wel een logische naamsverandering gebleken, omdat wij als grootleveranciers van energie en van alles dat met voedsel te maken heeft – samen met Ost Friesland én onze oude vertrouwde Friese buren – nu weer een groot, krachtig en autonoom Fries (wadden)gebied vormen: de Friese Waddengordel.
Trots
In het 2500-jarig bestaan van voormalig Groningen ging het vanaf de oprichting van de wierden (terpen) alleen maar voorspoedig met dit oude cultuurlandschap. Het gasdebacle aan het begin van deze eeuw had zeer negatieve kanten (daar weet jij alles van pa…) maar zorgde er ook voor dat Groningers vanuit een ander perspectief naar zaken begonnen te kijken. Waarom die afhankelijkheid van die Hollandse provincies? Prachtig zoals de trots toch ging zegevieren en de Groningers in opstand kwamen tegen de regenteske benadering van de Hollandse heren. Midden Friesland had daarbij het geluk dat Holland het voormalig Groningen liever kwijt dan rijk was. Anders zou er nog bloed zijn vergoten, leer mij die Groningers kennen. Met de miljarden aan compensatie (helaas moest dat geld via het Internationaal Gerechtshof worden opgeëist) konden wij, samen met onze Friese buren, beginnen aan de wederopbouw van de Friese Waddengordel en aan de revitalisering van onze Friese ondernemingsdrang, waar we 1500 jaar geleden al beroemd en berucht om waren. Voormalig Groningen beweegt niet meer maar bruist daarentegen zoals nooit tevoren.
Rust
En dat kan ik weten pa. Nu ik weer in mijn ouderlijk huis mag wonen en jullie een goed leven hebben dicht bij Stitswerd, ben ik zo blij dat de afgelopen honderd jaar de oude provincie Groningen niet is mee genomen in de ‘vaart der volkeren’ en dat na het gasdebacle aan het einde van de jaren tien, hier geen ‘vernieuwers’ of andere ego’s werden ingevlogen om de zeldzame rust in ruimte en open luchten de vernieling in te helpen. Ik ben zo blij dat jullie toen, in mijn puber tijd, beseften dat er soms niets mis is met een goed soort conservatisme.
Zelfvoorzienend
En ik ben er zo trots op dat wij binnen de Friese Waddengordel, dat zich strekt van Harlingen tot Willemshaven, geheel zelfvoorzienend zijn. Dat wij zelf onze grootste afnemers zijn en dat goederenstromen tot een minimum beperkt zijn. Dat kleinschaligheid de kern is van onze samenleving en dat geld als enige waarde haar glans heeft verloren.
‘Kon minder’ zou een oude Groninger zeggen. Vandaag weet de Midden Fries het; het moest en het kan inderdaad met minder. En we worden er hier niet minder gelukkig door.
Tot binnenkort maar weer ouwe, xxx, Merlijne
Derwin Schorren is vicevoorzitter van de Groninger Bodem beweging. Hij schreef deze brief op persoonlijke titel
Derwin is natuurlijk van mening dat er Niets Boven Groningen gaat..!