Pieter Bouwman en Kirsten de Jong komen beide uit de stad Groningen. In de zomer van 2006 kochten zij in Siddeburen de Oldambtster boerderij en tuingalerie ‘De Molenheerdt’. Ze vertellen over hun ervaringen met de verschillende instanties waar ze in de loop der jaren mee te maken hebben gehad.
NAM
Pieter: “In 2014 hebben we de eerste schades bij de NAM gemeld. Omdat de boerderij onder een beschermende regelgeving valt, vond de NAM het nodig om ons een architect toe te wijzen. Ook werd een restauratieaannemer ingeschakeld. Er is toen naar volle tevredenheid veel aan onze boerderij hersteld.”
Kirsten: “Dit huis is ons leven. Pieter is bouwkundige, doet bijna al het onderhoud zelf en kent elk stukje van het huis. Ik heb me over de communicatieve en de juridische kant van het schadeproces ontfermd. Wij claimen geen schade die geen bevingsschade is. Dus alle schade die we geclaimd hebben, werd ook vergoed.”
Pieter: “We zijn wat dat betreft het ideale duo. De meeste gedupeerden hebben geen bouwkundige kennis en zijn minder mondig. Daar maken partijen als NAM, CVW, TCMG handig gebruik van.
CVW
Pieter: “In 2015 kwam Centrum Veilig Wonen (CVW) en toen werd alles veel gecompliceerder. Ook kwam toen de grote ontkenning.”
Kirsten: “We kregen een schade-expert die niet zoveel verstand had van Groningse boerderijen. Op een gegeven moment zei die man: “Je hebt nu 18 schades geclaimd, maar die kunnen we nooit allemaal toekennen. Dat mogen wij niet doen.””
Pieter: “Kirsten knalt de koffiepot op tafel en zegt: ‘Wat zullen we nou krijgen. Je hebt het over schade waar je nog niet eens naar hebt gekeken.
“Na drie maanden vroeg ik waar mijn rapport bleef. Als antwoord kreeg ik te horen dat men geen schaderapport wil toesturen waar alleen maar aardbevingsschade in staat.’ Toen heb ik de geluidsopname van het gesprek nog een keer afgespeeld en heb tegen de schade-expert gezegd dat ik binnen een week het schaderapport wil ontvangen waarin alle schade wordt erkend. “Zo niet, dan gaat dit gesprek naar het Dagblad van het Noorden en De Telegraaf. Een week later had ik mijn rapport met daarin alle schades erkend als A- en B-schade.”
Kirsten: “Toen we het contract met het CVW moesten tekenen, hebben we het artikel over finale kwijting er uit gehaald. Dan kun je wel de discussie aan gaan dat je niets wilt ondertekenen, maar die strijd verlies je toch of die strijd duurt twee jaar.”
TCMG
“Op de allereerste dag van de TCMG heeft Pieter een compleet dossier ingediend, onderbouwd met foto’s en offertes. Ze konden het geld zo uitkeren. Wiebes had immers gezegd: “We gaan het laagdrempelig en pragmatisch doen en het moet snel.” Wij zouden een mooi voorbeeld kunnen zijn.”
“Toen kwam die schade-expert, één van die 10BE mannen. Pieter heeft hem nog met de neus op het bewijsvermoeden, de omgekeerde bewijslast, gedrukt. Hij wilde iets afkeuren. Het ging toen al fout in onze ogen. Als je dan toch laagdrempelig wilt vergoeden.”
Pieter: “Met een offerte van 2600 euro wilde een aannemer uit de buurt de tien erkende schades herstellen We hebben 16 à 17 maanden gewacht op een schade-expert en uiteindelijk kregen we een voorstel voor 5600 euro.”
NCG
Anno 2020 zitten we in het versterkingstraject. Inmiddels hebben we al vijftien mensen over de vloer gehad. Ze kijken er allemaal heel moeilijk bij, maar vraag eens aan ons wat wij nou precies willen. Wij wonen in een monumentaal pand, dus daar kun je niet al te veel aan doen.
Kirsten: “De dame van de NCG die ons moet begeleiden heb ik direct gewaarschuwd: ‘Ik ga lastige vragen stellen.’”
Er zijn twee versies van de versterkingsrapporten, een bewonersvriendelijke versie en een technisch rapport. Ik heb gevraagd om beide rapporten aan ons toe te sturen. Ik heb ze zonder bijlagen ontvangen, waaronder de kostencalculatie. Nu heb ik dus gevraagd waarom ik het technische rapport niet mag hebben.”
Wat heeft het je gedaan?
Kirsten: “Door de hele gang van zaken heb ik geen vertrouwen meer in de overheid. Dit dossier is echt tranen trekkend.”
Pieter: “Ik ben op een bepaalde manier in het leven gaan staan die wordt gekenmerkt door wantrouwen. Wantrouwen jegens de NAM en CVW, maar nu ook wantrouwen in de Nederlandse overheid omdat ze er echt niet zijn voor de gedupeerden in Groningen. Ik ben de afgelopen jaren strijdvaardig geworden.”
Kirsten: “Onze kinderen hebben nog nooit echt een aardbeving gevoeld. Ze hebben het er wel eens over, maar ik merk niet dat ze in angst leven. Dat doen wij ook niet, dus dat scheelt. Dat straal je dan toch op die kinderen uit.”
Simon Levi
Tot slot voegt Pieter toe: “Deze boerderij is een monument omdat Simon Levi hier van 1942 tot 1945 ondergedoken heeft gezeten met zijn zoon. Simon Levi is een joodse paardenslager uit Siddeburen. Als het Anne Frank Huis aardbevingsschade zou hebben, dan zouden ze daar tot in Japan schande van spreken.”
Dit artikel verscheen eerder in de 15e GBB-krant.