Keiharde realiteit in Groningen!
Voor haar profielwerkstuk (pws) van 6 VWO heeft Eline nader onderzoek gedaan naar met name de (psychische) klachten, de afwikkeling van het schadeherstelproces en de communicatie.
Ze heeft daartoe in december 2015 een enquête uitgezet, die ook door ruim 110 leden van de GBB is ingevuld.
Haar pws is nu gereed, en zeer lezenswaardig.
Klik hier om het volledige onderzoek te lezen of te downloaden. {pdf}
Over hoe hard het hier kan zijn.
Eline schrijft: “Op meerdere plaatsen in de enquête was ruimte voor de respondenten om hun mening te geven, hun gevoel te uiten of een ander soort toevoeging te geven. Bepaalde toevoegingen vind ik zeer aangrijpend. Mensen geven een stukje uit hun persoonlijke leven bloot. Ik vind het belangrijk dat deze persoonlijke toevoegingen door andere mensen gelezen kunnen worden, zodat de ernst die er bij deze mensen heerst over de aardbevingsproblematiek gezien wordt en dat lotgenoten zich hierin kunnen herkennen.”
Die persoonlijke toevoegingen zijn hieronder te lezen.:
– De aardbevingsproblematiek geeft een dagelijkse confrontatie en speelt dus een centrale rol in mijn leven; mijn leven wordt er door beheerst.
– Niet veilig voelen in je eigen huis, waar je al je geld in hebt gestopt. Nu kunnen wij niet van de oude dag genieten en betalen we ons blauw om het huis overeind te houden.
– Realiseren dat het elk moment gebeurd kan zijn en dat je daar niks aan kunt doen, dus pluk de dag en geniet van alles en je gezin nu het nog kan.
– Nachtmerries, angst belemmerd normaal gesproken al mijn dagelijkse leven, maar dit heeft voor mij en mijn gezin dramatische gevolgen.
– Elke avond bij het naar bed gaan hopen dat er die nacht geen beving komt.
– Laat maar zitten, strijden heeft geen zin.
– Al twee jaar zitten we met een pand dat total loss is. Het kan niet worden verkocht en investeren heeft geen zin.
– Ik ga binnenkort met pensioen. Door de enorme waardedaling van mijn woning (ik schat 50%= 100.000 Euro) kan ik nu niet opnieuw een woning kopen en zal moeten huren. Gelet op mijn pensioeninkomen zit ik net boven de grens van sociale woningbouw. Ik zal dus een forse verhoging krijgen van mijn woonlasten. Of ik moet niet verkopen. Maar dan ben ik gegijzeld in mijn eigen huis. Bovendien blijft de angst voor nog meer schade aan de woning. De waarde zal alleen nog maar lager worden naarmate ik langer wacht.
– Ipv een huis als oudedagsvoorziening, erven onze kinderen mogelijk onze schulden…
– Gaat dit ooit goed komen, zakken we niet met ons allen de diepte in?
– Ik heb weinig bevingsproblemen thuis, maar ik zie ook hoe dat voor het centrale deel uitpakt. Ik maak me daar woest over, omdat er geen gehoor voor is…
– Ik wil steun van de veroorzaker van dit alles en de arrogantie van minister Kamp wuift alles weg, dit gaat niet goed komen. Ik walg van deze man.
– Mijn vrouw heeft door het gedoe met de aardbevingen een miskraam gehad door stress. Ik slaap slecht, ben bang en heb veel stress erdoor en zie mijn bedrijf ook afgrond in gaan.
– Let op diegenen die zich niet kunnen en DURVEN uiten. Mensen zijn bang om iets van de NAM en het CVW te zeggen, omdat zij vrezen voor repressie gedurende hun claimafhandeling.
– Het is een aanslag op je gehele conditie. Omdat ik al bijna twee jaar in een onveilig huis woon en het zo verschrikkelijk moeilijk is om schade erkend te krijgen zit ik helemaal vast. Zowel in mijn huis als in mijn lichaam. Het is heel ongezond omdat het om je basis gaat.
– Mijn partner is door de psychische druk chronisch ziek geworden.
– Ik zit vlak voor mijn pensioen en nu wordt ik geconfronteerd met grote, door mij niet op te lossen problemen en grote machtige instellingen die vooral om zichzelf denken.
– Het is zo slecht gegaan met onze jongste zoon (o.a. door de verbouwing vanwege aardbevingsschade ) dat hij opgenomen is geweest in een psychiatrisch ziekenhuis!
– Ik lijd niet aan psychische klachten omdat ik nog een keus heb, weg kan uit dit gebied. Wel weegt de aardgaswinningsproblematiek en hoe die (niet) aangepakt wordt mee in mijn overweging definitief naar het buitenland te emigreren, naar het geboorteland van mijn echtgenote. Ik heb het wel zo’n beetje gehad met Nederland.
– Bij elk zwaar gerommel en geknal van vuurwerk steeds weer schrikken en me af vragen of dat weer zo’n beving is.
– Extra mediteren nodig, heel langzaam bewegen en daarin awareness leren ervaren, loskomen van vroegste instinctmatige reactieve onbewuste patronen.
– Als je niet voldoende assertief bent wordt je zo aan de kant gezet. De inspecteurs proberen je met oneigenlijke argumenten te ontmoedigen om het schade bedrag zo laag als mogelijk te krijgen.
– Ik voelde geen enkele steun van de inspecteur, hij loog, hij draaide om zaken heen en was niet helder.
– We wachten het nog steeds af ik heb schade nummer 512 en ze moeten nog beginnen.
– Veel schade is na herstel teruggekeerd (o.a. scheuren in muren) of niet deskundig of netjes gerepareerd. Tijdens herstel antieke tegelvloer ging onderaannemer failliet. Daarna is de reparatie afgeraffeld.
– De contraexpert (Vergnes) heeft namens ons overeenstemming met de NAM bereikt. Wij wisten niet dat hij daartoe gerechtigd was. En we zijn het niet eens met het resultaat.
– De aannemer heeft naar mijn mening misbruik gemaakt van de situatie. Het bedrijf zou om 8 uur komen en was er pas 2 uur later, ook hadden ze erg lang pauze.
– Het zou goed zijn als de NAM en het CVW zich zouden houden aan (nota bene) hun eigen schadeprotocol en zaken,en zoals vermeld in de brochure van minister Kamp zouden uitvoeren. Dus ruimhartig herstel; versteviging en waardevermeerdering. Een communcatieprotocol over gedwongen huisuitzettingen ontbreekt. Bewoners zijn overgeleverd aan willekeur. Rechten van de mens worden geschonden. B.v. veiligheid en woongenot!
– Waar zijn toch in terecht gekomen, het is een hel!
– Veel leugens, intimidatie, lang laten wachten, niet aan afspraken houden, langs elkaar heen werken.
– Wij zijn mensen en wensen ook zo behandeld te worden.
– Door de communicatie lijkt het bijna of je een crimineel bent. En je komt alleen voor je rechten op. Erg slecht, en wens die inspecteur ook nooit meer te zien.
– Men zegt tijdens/na de inspectie iets toe maar in het eindrapport staat dan iets anders. Tevens is men in een afhandelende fase wat te veel op de NAM-kant aan het toe praten om jouw verhaal af te zwakken.
– Onbetrouwbaar en misleidend dat vind ik van de Nam.
– Misschien de mensen die schade hebben eindelijk eens serieus nemen.
– Er is na al die jaren, 2012 tot en met 2015 nog niets hersteld. De geplaatste houten stutten beginnen al te rotten!
– Ik heb mijn huis alleen met zwaar verlies kunnen verkopen na overlijden van mijn man.