Onlangs verscheen er in alle lokale bladen een tweepagina grote toelichting op het bestuursakkoord. De kop luidde: ‘Veiligheid, duidelijkheid en perspectief voor Groningen’. We zijn tegenwoordig vertrouwd geraakt met de term ‘framen’. In de oorlog noemde je dat gewoon propaganda en je wist dat het meestal leugens waren. Maar met deze aanhef maken onze bestuurders het nu wel heel erg bont.
Veiligheid
Daar kun je een vraagteken achter plaatsen. Versterkingsplannen worden teruggedraaid omdat het veiliger zou zijn geworden. Op termijn zal dat zo zijn doordat de gaskraan wordt dicht gedraaid maar voor de komende jaren – niemand weet hoe lang nog – is het afwachten. Door de versterkingsoperatie te beperken, wordt het eerder onveiliger.
Duidelijkheid
Uit een onlangs door de GBB gehouden enquête bleek dat zo’n 2/3 van de ondervraagden niet weet wat er met hun huis gaat gebeuren. Het bestuursakkoord verandert daar voorlopig weinig aan. Veel mensen in het gebied weten nog niet eens of ze in de werkvoorraad zitten. Van veel anderen is het huis in het verleden wel geïnspecteerd maar is onbekend hoe ver het huis al in de pijplijn zit van de beoordeling. Huizen die nog geen versterkingsadvies hebben (let op, dat zijn er rond de 10.000), moeten in de toekomst nog worden beoordeeld – met een onzekere planning en uitkomst tot gevolg.
Ook de clustering roept vragen op. In dorpen of wijken die daaronder vallen, worden huizen die nog geen versterkingsadvies hadden, betrokken bij de versterking of sloop van de buurtgenoten. In het ene dorp zal worden gesloopt, in het andere versterkt en in weer een ander dorp krijgen de geclusterde woningen een bedrag ter compensatie aangeboden. Maar er zal niet in elk dorp worden geclusterd…. Verder is het nog onduidelijk wie er recht hebben op de € 10.000 aan compensatie. Dat moet nog worden uitgewerkt.
Er wordt ook geschermd met de typologieaanpak van TNO. Maar die is nog niet klaar; zo zijn de maatregelpakketten per type nog niet bepaald en is het type ‘boerderij’ nog niet uitgewerkt. Hoe lang dat gaat duren is onduidelijk. De vraag is of men gaat wachten met nieuwe beoordelingen of dat men zolang maar met de oude methode gaat beoordelen.
Kortom, tot het moment dat de brieven op de mat liggen, verkeren bewoners in onzekerheid. En voor een grote groep is het niet zeker wanneer die brief komt.
Perspectief voor Groningen
Het artikel spreekt ook van ‘perspectief’. Wat wordt hier bedoeld? Perspectief in de betekenis van “helderheid”? Op termijn wordt inderdaad helder wat er met elke woning gaat gebeuren. Maar dit is wel het minste wat je zou mogen verwachten. Daar zou je geen bestuursakkoord voor nodig moeten hebben. En dat men nu sneller duidelijkheid kan scheppen, komt enkel door het invoeren van een nieuwe norm waardoor veel huizen niet meer hoeven te worden versterkt.
Of bedoelt men perspectief in de zin van ‘zicht op een betere toekomst’? Wijst men dan misschien op de compensatiebedragen die worden uitgekeerd als een soort ‘genoegdoening’? Ik denk het niet; zoveel onbenul denk ik de regiobestuurders niet toe.
Na lang nadenken vermoed ik dat ze eigenlijk bedoelen: de ‘afronding van de hele versterkingsoperatie’. Zo van: we kunnen straks weer de draad van het gewone leven oppakken. Als dit echt wordt bedoeld, krijg je de neiging om te gaan schelden en dat doe ik maar niet. Wel een opmerking: het akkoord laat uitgerekend die mensen zitten die een probleemhuis hebben (gekregen), die voorlopig schade blijven houden maar die geen recht krijgen op versterking, immers het huis dreigt niet in te storten.
Leg die mensen maar eens uit wat perspectief in hun geval betekent!
Jelle van der Knoop
voorzitter Groninger Bodem Beweging