Veilig wonen is meer dan ‘het er levend vanaf brengen’

Het begrip veiligheid is de afgelopen twee jaar gereduceerd tot: ‘het er levend vanaf brengen’.  De Shell/NAM, minister Kamp, de NCG en het NAM/CVW hebben het begrip ‘veiligheid’ bewust zeer versmald.

Onveilig is het nu nog slechts, wanneer er een kans is dat men dood gaat door een aardbeving. Terwijl er natuurlijk legio graden van fysieke en psychische ellende zijn als gevolg van een aardbeving zonder dat men eraan dood gaat. Nergens vind je daarover iets terug in de risico analyses. Loop je als burger in dit gebied een grote kans ten gevolge van een aardbeving ernstige fracturen op te lopen en allerlei andere ellende te krijgen, het telt blijkbaar niet mee als een risico. Zolang je daar maar niet aan doodgaat. Heel bijzonder.

De Shell (NAM), minister Kamp en de NCG hebben ‘veiligheid’ dus een eigen beperkte inhoud gegeven. Maar in het taalgebruik en in hun teksten zetten ze deze beperking er niet bij. Men heeft het immers goed voor met de veiligheid van ons burgers die, in elke publicatie van genoemde partijen, natuurlijk ook altijd centraal staat.

Ik constateer dat Shell (=NAM) en de Overheid het woord ‘veiligheid’ hebben verdraaid en verkwanseld, om daar vervolgens een Nationaal Coördinator Groningen (NCG) aan te hangen. Deze NCG overheidsorganisatie mag, naast Shell/NAM’s eigen CVW, er voor zorgen dat schades worden weggewerkt, het volk met programma’s (spiegeltjes) rustig wordt gehouden en dat wij burgers lastig worden gevallen in ons privéleven met een versterkingsoperatie die we nooit hebben gewild. En dat allemaal om de gasproductie vrolijk verder te laten gaan in het tempo waarin Shell/NAM en de Staat dit wensen.

Wat ook opvalt, is het feit dat al onze huizen voortgaand schade oplopen en dat als een soort voldongen feit wordt gezien. Er wordt niet eens meer over geschreven. Wel wordt er bewust beleid door het NAM/CVW gevoerd om het aantal C –schades te maximaliseren om op deze wijze zo min mogelijk beving gerelateerde schades te hebben.  Deze C-schades hoeven immers niet vergoed te worden. Een heel bijzondere invulling van het begrip ruimhartig compenseren.

Voor de Tweede Kamer commissie van Economische zaken vergeleek ik de Groninger situatie dit jaar als volgt: Shell (NAM) en de centrale overheid zeggen hier in feite: ‘Ik rijd (met mijn tankauto) uw auto aan en ik repareer – zoals het mij goeddunkt! – de schade die ik zelf aan uw auto wil constateren. Uw oordeel dat ík u schade berokkend heb, deel ik niet. Maar uit coulance vergoed ik u. Ik behoud mij echter het recht voor om morgen weer tegen uw auto aan te rijden. En wanneer de schade zo groot wordt dat u vindt dat uw auto niet meer te repareren is, dan wordt mijn coulance wel minder en bedenk ik voor u of u een goedkopere en kleinere auto aan mag schaffen. Uw huidige auto is immers minder waard geworden door de aanrijdingen. Ik behoud mij vervolgens natuurlijk wel weer het recht voor om ook tegen deze nieuwe auto aan te rijden…’.

En vergeet niet: u zit samen met uw gezin steeds in die voortdurend aangereden en aan te rijden auto! Wat betekent veiligheid nu echt in de ogen van de minister Kamp en Shell/NAM? Voor hen betekent het, dat wij Groningers bij een grote beving genoeg tijd krijgen om levend ons huis verlaten. In de gezinsauto metafoor zeggen overheid en de NAM/Shell hier in feite: ‘Wij installeren een veiligheidskooi in uw auto, waarbij u, bij een botsing met onze tankauto, levend uw auto kunt verlaten of u ernstig letsel heeft dat telt niet mee. Uw auto kan dan overigens wel total-loss zijn. Wederom behouden wij ons natuurlijk het recht voor om wederom tegen u aan te rijden…’

Vandaar dat men in Groningen start met een grootscheeps verstevigingprogramma onder leiding van de Nationaal Coördinator Groningen. Niet omreden van onze echte veiligheid, maar simpelweg om voortgaand gas te kunnen blijven winnen. In aanzienlijke hoeveelheden. En met als zeker gevolg weer met aardbevingen uw huis en have te beschadigen.

Natuurlijk moeten er ook huizen worden verstevigd. Helaas. Maar waar hebben wij het meeste last van? Van de schade – en de schande (imagoverlies) – die onze huizen onverkoopbaar maken, die onze privé tijd vergalt, ons stress veroorzaakt, het beeld van onze buurt, onze provincie te grabbel gooit en die onze toekomst (en die van onze kinderen) onzeker maakt. De gaswinning blijft op een te hoog niveau om schades te voorkomen.

Werkelijke veiligheid is gebaat bij zo min mogelijk produceren! Met andere woorden: met een significant kleinere productie hoeft er helemaal niet of nauwelijks te worden versterkt. Het enige dat helpt is dat we nu met z’n allen, gesteund door de landelijke en lokale politiek en media, eisen dat de Shell (NAM) en onze regering de wet (de mijnbouwwet: art. 33) respecteren en in praktijk brengen en nu SCHADE gaat VOORKOMEN in plaats van deze te ‘repareren’.

Hebben we ons wel eens goed afgevraagd wat het betekent voor ons Groningers als hier een beving sterker dan 4 op de schaal van Richter optreedt? Zelfs de versterkte huizen zullen dan heel veel schade oplopen. Om over de niet versterkte huizen maar niet te spreken. Veiligheid is dus schijnveiligheid bij het huidige gaswinningpeil. Het sterk minderen van de gaswinning geeft minder bevingen, geeft minder schade, geeft minder te verstevigen en geeft daadwerkelijk meer veiligheid.

Snel naar 12 miljard kuub gas per jaar om te winnen!

Derwin Schorren
Bestuurslid GBB