Een eerste GBB reactie op het Meerjarenprogramma Aardbevingsbestendig en Kansrijk Groningen van Nationaal Coördinator Groningen Hans Alders
Het lijvige rapport van Alders creëert een sfeer waarin de bewoner centraal komt te staan. Maar is dit ook werkelijk zo?
Het bestuur van de GBB, dat al een poosje meedraait in de gevolgen-van-de-gaswinning mallemolen én dat vanuit de bevolking wordt voorzien van soms kafkaiaanse maar helaas ware verhalen over de NAM – die wordt aangestuurd door Shell en die zelf weer het CVW aanstuurt, blijft volhardend eisen dat de NAM daadwerkelijk slechts de partij kan zijn die de schade moet betalen. En zich verder nergens mee mag bemoeien! Niet direct en ook niet indirect. Met niets dat ook maar iets inhoudelijk te maken heeft met het hele schade – en verstevigingproces.
Helaas: We krijgen geen (!) onafhankelijke instelling voor schadebepaling en schadeafhandeling. De NAM staat dit niet toe. Maar hoe staat dat dan ten opzichte van de bewoners die men zo graag centraal stelt in het programma? Bij de ingang – de schadebepaling – staat het CVW (=NAM =Shell) en bij de uitgang – het uitkeren van het schadebedrag – houdt de NAM (=Shell) de wacht – en hoogstwaarschijnlijk de hand op de portemonnee… Tja.
En veiligheid, die term die naast de term bewoners veel voorkomt in dit nog papieren programma, lijkt hier alleen betrekking te hebben op de onveiligheidsgevoelens in eigen huis. Maar ook minder grijpbare, maar daardoor niet minder aanwezige, onveiligheidgevoelens bij Groningers, zoals de macht die een multinational over ons en onze regering heeft en daarbij een regering die er meer lijkt te zijn voor de aandeelhouders van Shell dan voor haar bewoners, behoeven ook een snelle reparatie. Waarom wil men blijkbaar wel direct handelen wanneer er sprake is van fysieke bedreiging (schoorsteen valt o.i.d.) en niet bij psychische schade, nu toch al weer een tijdje duidelijk is dat deze vorm van schade ook door de NAM/CVW (= Shell) wordt veroorzaakt.
Met de in het programma vermelde twee sporen, waarbij men kijkt wat een ‘verantwoord’ gaswinningsplafond is wanneer men maar genoeg gebouwen versterkt, betekent dat de politiek in Den Haag blijft spelen met onze veiligheid.
Welke besluiten er straks ook worden genomen door Alders, ze kunnen teniet worden gedaan door minister Henk Kamp (hij heeft nog altijd het ik-heb-daar-geen-geld-voor argument). Van een deugdelijke begroting is in het rapport van Alders immers geen sprake. En de NAM (de Shell-aandeelhouders) zullen natuurlijk zo weinig mogelijk willen investeren in en betalen aan Groningen. Door aanhoudende aardbevingen wordt dit gebied immers steeds weer vernield: zie het ‘Brandend Huis’ argument van verzekeraars. De NAM zal dus een enorme vinger in de pap houden, wat de besluiten van Alders behoorlijk kunnen frustreren.
De GBB heeft gisteren, tijdens Alders’ bijeenkomst met de maatschappelijke-, bewoners- en bestuurlijke organisaties, de daar zittende instituties gevraagd om zich in gezamenlijkheid prominenter uit te spreken tegen de (hoeveelheid) gaswinning. Als GBB vinden we dat dit onderwerp boven-politiek moet zijn. Vooral in Groningen!
Net als Alders schrok de GBB van het gegeven dat er eigenlijk maar heel weinig woningen in deze gemeenten als ‘beeldbepalend’ worden geoormerkt, of het predicaat ‘beschermd dorpsgezicht’ hebben. Een formalisering daarvan voorkomt straks dat er prachtige beeldbepalende panden worden gesloopt indien repareren duurder wordt dan slopen…
Vanwege het door gemeenten ter hand nemen van deze en nog vele andere gaswinning gerelateerde zaken, wordt er een grote druk gelegd op het personeelsbestand van deze gemeenten. De GBB vraagt zich af of het realistisch is om te veronderstellen dat deze taken zo maar kunnen worden opgepakt door gemeenten zonder dat daardoor aan andere gemeentelijke taken in het gedrang komen. De GBB begrijpt dat de regionale en gemeentelijke politiek onlangs al op bezoek is geweest (gevraagd?) in Den Haag. Wellicht was dit een van de te bespreken onderwerpen?
Ook maakt de GBB zich grote zorgen over de wijze waarop kleine regionale bedrijven in dit gaswinningsdossier buiten spel lijken te worden gezet doordat NAM en CVW (= Shell) liever contracten sluit met Grote Bedrijven. Wat ons betreft zouden juist de kleine regionale bedrijfjes moeten kunnen profiteren van deze klucht.
Oh ja, heb het nooit meer over aardbevingsbestendig verbouwen. Dat bestaat niet. Heb het over verstevigen van huizen, zodanig dat mensen de kans hebben om in korte tijd het pand te verlaten. Het aardbevingsbestendiggemaakte pand kan na een beving alsnog total loss zijn. Managen van verwachtingen….
Kortom, er is een eerste stap gezet op weg naar het herstel van vertrouwen. Er moeten echter nog heel veel hobbels genomen worden! De GBB blijft het geheel zeer kritisch volgen en zal pogingen blijven doen tot verbeteringen.